SAFARI - Reisverslag uit Nairobi, Kenia van Hannah Beek - WaarBenJij.nu SAFARI - Reisverslag uit Nairobi, Kenia van Hannah Beek - WaarBenJij.nu

SAFARI

Blijf op de hoogte en volg Hannah

06 September 2014 | Kenia, Nairobi

Jambo,

Het is hier op dit moment echt ijskoud, terwijl dat ik deze blog schrijf zit ik heerlijk warm in mijn slaapzak.

Vorige week vrijdag begonnen de voorbereidingen voor onze safari. Tassen inpakken en vooral de DEET en malaria tabletten niet vergeten. Ons eerste wasje gedaan in een tijl met koud water en wasmiddel. Of de was nu echt schoon wordt vraag ik me af. Ik begin de wasmachine van thuis toch wel echt te missen.

Zaterdag was het dan zover om 8 uur werden we opgehaald door Kennedy onze driver voor de aankomende 6 dagen. Onze taxi driver kan al bellend zonder gordel om over hobbelige wegen auto's in halen en vrachtauto's ontwijken. Na nog snel onze klamboe te hebben ingepakt want ook deze is van groot belang en een snel ontbijt gingen we er vandoor. De eerste dag reden we naar de Maginga dam wat echt een heel eind weg is van Nairobi. Onderweg passeerde we allerlei kleine dorpjes waar zodra wij erdoor heen reden iedereen stil stond en ons aankeek. Het leek net alof alle dropjes elkaar hadden opgebeld van letop er komen MUZUNGU'S aan. Na een mega hobbelige weg kwamen we dan aan in het maginda dam resort. Dit is voor keniaanse begrippen heel wat, maar alles was er oud en kaal. Na het incheacken stond de lunch voor ons klaar bestaande uit 3 gangen en heel veel eten voor zo'n 10 man, hoe denken ze daar in hemelsnaam dat 3 meisjes dat op kunnen eten echt zo zonde.

Na de lunch gingen we opweg naar kiambere waar wij zouden deelnemen aan een cultureel event, het bleek echt totaal iets anders te zijn dan wat ik had verwacht. Toen we aankwamen stond een hele groep kinderen met grote ogen om de bus heen. We werden ontvangen door het hoofd van het dorp die met een stapel vol geld aan het zwaaien was, zeker om indruk op ons te maken ofzo. We stapten uit het busje en meteen werden we aangevallen door een stam die hun feestkleding aan hadden gedaan. Al dansend en vasthoudend door deze vrouwen werden we naar onze ereplaatsen vooraan gebracht.
Daarna hebben we ongeveer 2 uur moeten luisteren naar speechen in het swahili over geloof en bla bla bla. Nadat dit eindelijk ophield werden we meegenomen naar 4 kraampjes van de lokale bevolking. Zij verkochten een vieze melk met steensnippers, een soort smerige pap en een brijige massa wat leek op cement dit allemaal om te eten of te drinken. Op veel aandringen hebben Kamila en ik wat van de melk geproeft, nou echt het smaakt gewoon naar de grond. BAH BAH BAH !!
Nadat de vervelende man (het hoofd) ons duizend keer had aangedrongen om iets te kopen, NOU NEE DANKJE zijn we weer terug gegaan naar onze plaatsen. Daar kregen we dansoptredens te zien van de verschillende stammen aanwezig op het event.

Terwijl wij bij die kraampje stonden werden we steeds meer omsingelt door de lokale bevolking. Iedereen kinderen mannen en vrouwen begonnen ons overal aan te raken. Ze konden het niet geloven dat wij echt blank zijn. Ook aan ons haar begonnen ze te voelen en vroegen of onze huiskleur en haar weg echt was. Waarop wij antwoorden dat het toch wel degelijk echt is.

Zoals in elke stad/dorp was ook op dit event een dorpsgek aanwezig. Deze vrouw was onwijs smerig en had een baby bijzich die ook stond. Ze kwam naast ons zitten en planten die baby bij kamila op schoot. Zij had echt zo iets van wat moet ik hiermee. Vervolgens kwam die vrouw constant achter haar aan en begon in het swahili te praten. Mevrouw dat kunnen wij niet verstaan! Ze zwaaide met haar tong en was gewoon heel raar.

Eenmaal weer thuis gekomen heel snel onder de warme douche (want ja die hebben ze hier :) ) gegaan om al die smerige handen van me af te spoelen en me haar grondig te reinigen. Vervolgens weer een 3 gangen menu. Pfoee ik zat ik nog vol van de lunch!

Na een slechte nacht werden stephanie en ik wakker. Echt ik denk dat ik wel 1000 keer wakker ben geworden. Na het ontbijt, weer zoveel eten werden we door een gids van het resort naar de maginga dam geleid. Aan de hand van die dammen wordt elektrischiteit opgewekt voor heel kenia volgens die man. Of het nou echt voor heel kenia is betwijfel in nog. In dit meer zwemmen krokodillen en nijlpaarden, maar gelukkig hebben we die niet gezien. Wel was er een vissersmannetje die ons liet zien hoe hij zijn vissen schoonmaakt.

Wat wel echt typische is voor kenianen is dat ze overal sorry opzeggen, net als deze gids. Als je door je eigen schuld te steen stoot over stuikelt etc. is er altijd wel een keniaan die sorry zegt. Dit doen ze uit een soort van beleefdheid.

Na deze mooie wandeling gingen we richting camp carnelly's bij navasha lake. Ook dit was een hele rit, maar gelukkig is de omgeving wel echt super mooi. Onderweg reden we langs ananasplantage's, theeplantage's en koffie plantage's. Onderweg zagen we heel veel gele bomen, kennedy vertelde dat deze bomen de yellow fever three heet. Het heeft deze naam gekregen omdat ze eerste blanke in kenia de schors van deze boom op zijn arm kreeg. Hierdoor kreeg hij hele erge uitslag, werd zijn arm geel en werd hij heel erg ziek. Het is mij alleen niet helemaal duidelijk of wij voor deze boom zijn ingeënt of voor iets anders.

Het is wel zo jammer dat de kenianen hun mooie natuur niet heel erg waarderen overal waarje rijd zie je plastic en afval op straat liggen. Dit komt mede ook, omdat er geen vuilnisophaaldienst aanwezig is zeker niet op het platteland.

Eenmaal aangekomen bij Manhatta camp zagen we ineens heel veel mzungu's. Echt raar om ineens zoveel mzungu's te zien als je dat niet meer gewent bent! Nu maar vroeg naar bed, want morgen staat een drukke en sportieve dag voor de boeg.

Op maandag zaten we om 8 uur in de bus richting Hell's gate, dit is een reservaat. Het heeft zijn naam te danken aan de vulkanische activiteit in dit gebied wat duid op de hel. Hier stapten we alledrie op een mountainbike en werden we door gids Simon rondgeleid. Echt zo bijzonder om tussen de zebra's gazellen, everzwijnenen, bizons en giraffen te fietsen. Ook zagen we een bizon moeder met haar kindje van nog geen 2 dagen oud naast de weg staan. Nu moesten we even wachten want anders zouden we worden aangevallen door moeder bizon. Zoals Simon zei: "Als je de natuur respecteert, respecteren ze jou ook ''. Dus na een aantal minuten liepen moeder bizon en baby bizon weg en konden wij verder fietsen. Na ongeveer 5 km fietsen stapten we af om een berg te klimmen en van het uitzicht te kunnen genieten. Langs de afgrond lopen zonder gezekerd te zijn was niet zo mijn ding, beter gezegt vond ik doodeng. Maargoed het was het zeker waard, want het uitzicht was prachtig.

Na nog een aantal km te hebben gefiets kwamen we aan bij een door rivier uitgeslepen canyon. Hier lieten we onze fietsen achter en gingen we door de canyon lopen. Onderweg kwamen we chinezen tegen die allemaal mega lenzen bij hun hadden en alles via de camera beleefde echt die mensen maken OVERAL foto's van. In deze canyon heb je hot springs die zijn bijna kokende stralen water uit de stenen. Deze hot springs ontstaan door het magma wat zich onder de stenen begeven.

Nadat we deze hele canyon zijn doorgelopen moesten we nog weer 8 km terug op de mountainbike. Het zadel was echt keihard, dus op het eind deed mn kont echt mega veel pijn :(. Eindelijk bij het eind aangekomen werden we door Kennedy opgepikt om ergens te lunchen. Vervolgens gingen we met een bootje op het navasha lake varen waar we oog in oog stonden met nijlpaarden. Als deze in het water liggen zijn ze niet gevaarlijk, maar 's ochtends en 's avonds komen ze eruit om te eten dan zijn ze wel gevaarlijk. Op het meer is een eiland waar mensen dieren naartoe hebben gebracht. Ook hier hebben we verschillende gazelle, gnoe's, bizons en nog een hele hoop vogels gezien. Natuurlijk staan al deze dieren op de foto dus voor wie wil kan ze over 9 weken als ik weer thuis ben komen bekijken!

Na het varen zijn we terug gegaan naar onze hutjes. Hier heerlijk onder de warm douche gestaan die werd verwarmt door een houten kacheltje.
Toen we op het punt stonden om te gaan slapen zag Stephanie echt een mega spin bij haar bed en ik overdrijf echt niet. Help wat nu, gelukkig ging de spin na verloop van tijd weg. Met een gerust hard en een zere kont van de mountainbike konden we gaan slapen.

Op dinsdag hadden we weer een lange reis voor de boeg op naar de Masai Mara. Onderweg moesten we iemand oppikken die de overige 3 dagen met ons mee gaat. Het bleek een griekse vrouw te zijn die hiervoor 2 weken in een Rhino sanquary had in Botswana en nu Kenia wilde zien. In eerste instantie leek ze heel aardig maar later bleek wel anders. We kwamen aan bij de plek waar we gingen lunchen. De griek zei: "I just got a weddingproposal'. Ja vind je het gek als je in je hotpants loopt en met je camera en geld loopt te zwaaien.

Hoe dichter we bij de masai mara kwamen hoe meer traditionele masai mensen we zagen met gekleurde gewaden op zich heen. Ook werd de weg steeds slechter en hobbeliger, maar ook dit zijn we inmiddels gewent. Kinderen waren ook hier aan het zwaaien maar staken ook heel bedehand hun hand uit voor geld als we langs reden.

Bij het Manhatta camp aangekomen was het even snel naar het toilet en dan zouden we voor een night game drive gaan in het Masai Mara reservaat. Heel jammer was het feit dat de Griek te laat was, had niet begrepen dat ze moest opschieten...
Het is echt een prachtig park met zoveel verschillende dieren, we keren echt onze ogen uit. Dit was ook de eerste keer dat we van een paar meter afstand een giraf zagen. Echt een raar idee dat je zo dicht bij die dieren kan komen zonder hek erom heen. Dit park heeft geen hekken dus de dieren kunnen zich vrij bewegen. Een ding is zeker ik ga nooit meer naar een dierentuin na deze safari.
Ook zagen we serval kat, een kleine wilde kat. Helaas hebben we deze iet op de foto kunnen krijgen door stephanie enthousaisme schrok die kat zo erg dat ie meteen weer weg was. Verder hebben we een hele boel gnoe's, gazelle, elanden en impala's gezien. Ook hebben we mongous gezien een soort vergroten cavia's die als ik het goed heb afstammen van de olifant.

Tijdens het avondeten hebben we een heel lief switsers meisje ontmoet die voor twee weken in kenia is, maar voor 3 jaar in ethiopië gaat wonen om somalische te leren spreken. Ze werkt daar met gehandicapte kinderen en hoopt hiermee straks in zwisterland somalische mensen te kunnen helpen. Na het eten waren we toch wel echt heel moe, dus liepen we terug naar onze tent en je zult het niet geloven, maar er stond gewoon een zebra bij onze tent!

Woensdag zijn we vroeg gaan ontbijten zodat we UITERLIJK om 8 uur naar het reservaat konden vertrekken om zo een hele dag dieren te kunnen spotten. Wij zaten keurig optijd om 10 over half 7 in de bus en wie was er weer te laat DE GRIEK.. Die had het op de een of andere manier weer niet begrepen.
Eenmaal aangekomen bij het park, ondanks dat er geen hekken om het park heen staan heb je wel een gate waar je doorheen moet en je moet aanmelden, werden we omsingelt door de masai vrouwen die hun spullen wilde verkopen nou nee niet zo.
Sowieso is het wel grappig want overal waar wij kwamen of met het busje stil stonden werden we omsingeltje door mensen die al hun spullen voor ons uitstalden waar wij telkens heel beleefd NEE op zeiden, maar op de een of andere manier kennen ze geen NEE hier in Kenia.

Op het begin zagen we weer heel veel veel impalla's gazellen gnoe's en bizons, maar ook van deze dieren kan je in het wild geen genoeg van krijgen. We merkte dat zodra er een dier was gespot alle drivers elkaar belde om het te laten weten. Kennedy werd gebeld en reed vervolgens naar een vrouwtjes leeuw die haar vangst aan het beschremen was. Ook hebben we door zo'n telefoontje een luipaard gezien wat echt heel bijzonder is want die laten zich niet zomaar zien. Alle busjes verzamelen zich dan op dezelfde plek en proberen allemaal de beste plek te bemachtingen om het dier zo goed mogelijk te kunnen zien. Daarnaast hebben we een cheeta, een olifant en haar jong, een mannetjes leeuw, verschillende prachtige vogels, aalsgieren, apen en nog een hele hoop meer. Aan het eind van de dag reden we naar de Mara rivier waar de migratie van de Gnoe's plaats vind. Voordat ze in Tanzania aan komen moeten ze eerst de Mara rivier over steken. Hier ligt alleen het grote gevaar van de krokodillen, daarom verzamelen alle gnoe's zich in grote getalen bij elkaar. Zodra er dan een oversteekt volgt de rest. Na vele indrukken gingen we weer terug naar het camp.

Wat ons opviel dat tijdens deze dag de griek constant op haar telefoon bezig was en op een gegeven moment zelfs in slaap was gevallen. Later vertelde ze dat wanneer ze niks doet ze zich gaat vervelen. Echt hoe onbeleefd en waarom ga je dan op safari?

Terug bij het camp stond Sam van de Masai ons op te wachten hij zou ons een rondleiding geven door een masai dorp. Wie was er weer niet aanwezig en op wie moesten we wachten? Ja hoor de griek.
Even later en zelfs een geiriteerde Masai gingen we opweg naar het kamp. Jeejtje wat lopen die Masai mensen hard zeg, Stephanie, Kamila en ik moesten flink doorstappen. De griek moest zelfs rennen met haar 1 meter 50. Aangekomen bij het drop moesten we eerst 1000 shilling betalen om binnen te komen. Daarna lieten ze hun traditionele dans zien en gingen we snel een huisje binnen, omdat het echt keihard aan het regenen was. In het huisje vertelde Sam ons dat de huizen hier gebouwd worden door vrouwen en zijn gemaakt van hout klei en koeienpoep (waterafstotend). In zo'n huisje wonen gemiddeld 6 mensen 2 ouders en 4 kinderen. Er is een kamer voor de ouders voor de kinderen voor de gast en voor de kalfjes. Kalfjes staan niet buiten om ze te beschermen tegen de wilde dieren. Het is heel donker binnen en er is maar een klein raampje aanwezig voor de rook. Dit omdat ze bang zijn dat anders wilde dieren naar binnen kunnen komen. De bedden zijn gemaakt van de kalfshuid en de masai eet verder alles van de koe op. Ze drinken bloed van de koe vermengd met melk. De koeien staan s' avonds in het midden van het dorp en zijn allemaal gebandmerkt. Elk dorp heeft een ander teken op de koe staan, dit teken wordt er met een heten metalen staaf opgezet. De masai mogen niet met hun kudde koeien het reservaat betreden om ze daar te laten grazen dit is illegaal. Echter doen ze dit wel en zijn ze niet bang voor de wilde dieren. Bijna altijd worden ze ontdekt en krijgen ze een boete, blijkbaar is deze boete niet hoog genoeg want ze blijven het gewoon doen. Sinds kort gaan alle kinderen van de Masai naar school toe, ze zien nu meer het nut hiervan in.

Naderhand hadden we natuurlijk wat dingetjes gekocht een armband en een typische masai kleed. Met flink afdingen hadden we toch een aardig goede prijs voor onze spullen. Want ja voor de blanke hebben ze hele hoge prijzen. De griek wist niet dat je moest afdingen dus die had een ketting gekocht voor 3000 shilling ong 25 euro echt veel te veel.

Daarna zijn we met Sam naar de masai school geweest, hier werden we door de hoofd van de school rondgeleid. Het hoofd vertelde dat hier 200 meisje elke dag op school slapen, omdat ze anders op hun 12e trouwen zwanger worden en niet meer naar school kunnen. Ze slapen op een heel klein kammertje echt heel knap dat daar zoveel mensen in passen. Helaas ging dit ook allemaal om het geld. We moesten een boek tekenen en eigenlijk ook doneren. Omdat die man er zo op aandrong hebben Kamila Stephanie en ik 500 shilling gegeven wat gewoon in de zak van het hoofd belanden. Als je ook ziet hoe armmoedig die school was, maar hoeveel mensen er al in dat boek hadden geschreven dat had er echt al een hele hoop verbeterd kunnen worden. Helaas denk ik dat deze man al het geld wat hij krijgt in zijn eigen zak stopt.

Helemaal zeiknat koud en ruikend naar de masai, wat bestaat uit schaap koeienpoep en gewoon de masai zat er helaas een warme douche voor ons niet in. Dan maar opwarmen met eten en daarna heel gauw onder de warme dekens kruipen.

Donderdag de laatste dag safari zouden we heel vroeg een ochtend game drive door het prak doen. Om 6 uur zaten we aan het ontbijt en om kwart over 6 zaten we in de auto. En wie was er weer niet de GRIEK die kwam een half uur later. Onderweg riep ze stop, ze was haar telefoonhoes vergeten. Ze had nog het lef ook om te vragen of Kennedy wilde omkeren, na een boze preek van hem zijn we toch omgekeerd. Een uur vertraging door die griek. Hierdoor was het al weer licht geworden en was de kans klein dat we nog beesten in actie zouden zien. De meesten zijn namelijk in het donker actief. Om half 8 kwamen we dan aan in het park en tot onze vreugde zagen we toch een leeuw in actie. Ze hadden zet een gnoe gedood en een vrouwtjes leeuw was deze aan het opeten. Door de griek hadden we het doden van de gnoe niet gezien. Wat ons verder opviel was dat er heel veel minder gnoe's waren die waren dus de dag ervoor allemaal de Mara rivier over gestoken.
Onderweg zagen we ook per toeval nog struisvogels en nog een aantal leeuwen.

Na het verlaten van het park hebben we een jongen van de Masai bij Nairok afgezet en zijn we doorgereden naar het longanot hotel waar we hebben gelunched. Vrij snel bij het verlaten van het prak moesten we stoppen onze driver was over het gras gereden in het park en had een boete van 70 USD gekregen wat echt heel veel is. Het was zo hoog, omdat een safari auto was doorgereden nadat hij moest stoppen en iedereen nu zeer geirriteerd was. Onderweg kwamen we langs een staking van de Masai. Die dag waren 4 Masai kinderen overleden aan het drinken van verkeerd bier. De Masai wil dat de man die dit bier heeft gemaakt wordt aangeklaagd. Op de weg hadden ze een vuur aangestoken zodat auto's en vrachtauto's er niet meer doorkonden. Dit om de aandacht van de regering te trekken. Deze weg loopt namelijk van Nairobi naar Uganda en als deze stil komt te liggen kost dat de regering heel veel geld. Bij Navasha lake hebben we de griek afgezet en konden we eindelijk richting nairobi terug. Na al zo'n 10 uur te hebben gereden kwamen we aan in Nairobi. In nairobi regende het, normaal is het al druk op de weg, maar als het regent dat staat het verkeer gewoon stil. Dus na nog zo'n anderhalf uur in nairobi stil te hebben gestaan kwamen we dan eindelijk aan bij het appartement. Na een heerlijk dinnee van chiapatti zijn we voldaan van onze safari gaan slapen.

Maandag zullen we gaan beginnen met onze stage in het Coptic hospital. Spannend!!

Asanti

Liefs Hannah







  • 06 September 2014 - 15:27

    Simone:

    Hee lieve Hannah!

    Wat gaaf om je verhaal over je safari te lezen! Supervet dat je al die dieren hebt gezien! En dapper ook, dat je er zomaar tussendoor durft te fietsen. Een heel unieke ervaring! Ik ben zeker benieuwd naar je foto's, dus als je terug bent moet je die maar snel een keertje laten zien :)

    En ik begrijp ook dat je voortaan alle enge insecten in Nederland durft weg te jagen, die vallen vast mee in vergelijking met die spin uit Stephanies bed, haha!

    Veel plezier en succes op je eerste dag in het ziekenhuis!

    Liefs, Simone xxxxx

  • 06 September 2014 - 15:38

    Anjee:

    Lieve Hannah,

    Wat een heerlijk reisverslag om te lezen Hannah. Je hebt je ervatingen zo gedetaillerd opgeschreven dat ik in mijn gedachten kon meekijken en meeruiken. Met al het lastige ongemak dat er ook bij hoort, lees ik vooral dat je een heel bijzondere Safari hebt meegemaakt. Tja, in de ogen van de arme. Kenianen zijn jullie natuurlijk rijke stinkerds. En zullen ze alles uit de kast trekken om jullie je portomonne te laten pakken. Ik moet zeggen dat ik dit altijd heel erg lastig heb gevonden. Nu even weer uitrusten en dan gaan jullie maandag alweer aan het nieuwe avontuur beginnen. In ieder geval zien jullie er prachtig uit met de uniformen :).ik kijk uit naar het volgende verslag, en dan vol met avonturen met de collega's en patiënten in het ziekenhuis. Heb het goed en veel liefs van Anjee

  • 06 September 2014 - 16:29

    Han Wolthers:

    Hoi ontdekkingsreiziger,
    Wat een boeiend verhaal en super leuk geschreven. Heb er van genoten en wacht vol belangstelling je volgende belevenis af. Heel veel succes in het ziekenhuis. Xxx oma Han

  • 06 September 2014 - 16:36

    Helmin:

    Lieve lieve Hannah,
    Volgend jaar vast niet op vakantie naar Griekenland, haha.
    Meis, wat een ontzettend leuk verslag, met veel humor geschreven. Zelf zonder de plaatjes leek het wel een stripverhaal. Wat een indrukken weer en wat gaaf dat je dit samen met Stephanie en Kamilla meemaakt.
    Volgende week eindelijk stage lopen, weer een nieuwe belevenis. Ben heel benieuwd hoe het er in een Keniaans ziekenhuis aan toe gaat.
    Heel veel succes voor jullie alle 3!
    Dikke knuffel,
    Helmin.

  • 06 September 2014 - 16:47

    Liesbeth:

    Hej Hannah,
    Wat een verhaal! Alle drie na elkaar lezend, die van jou, Kamila en Stephanie, wordt het een echt drieluik en in dit geval met een zeer komische rode draad, nl de aanwezigheid van maria.
    Ik merk wel dat jullie echt genieten! Houden zo dus!
    X, Liesbeth

  • 06 September 2014 - 17:08

    Astrid:

    Wauw, wat een belevenissen in zo een korte periode. Ondanks alles hebben jullie toch heel erg genoten lees ik. Maandag dan eindelijk waar je al zo lang mee bezig bent geweest. Heel veel succes en plezier.
    Gr Astrid

  • 06 September 2014 - 17:28

    Fer Even:

    Wat een superverhaal. Als het niet lukt in de verpleging/verzorging heb ik nog wel een idee voor je :
    schrijfster worden. En dan bv reisverhalen oid. Ligt je wel.
    En dan maandag beginnen. Met de bus zo,n kwartiertje naar het Coptic Hospital. Kijken jullie wel uit met oversteken, want het verkeer is links toch?
    Veel succes daar. We hebben al een paar reviews over het ziekenhuis gelezen. Best aardig.
    Dag Hannah, liefs van opa Fer.

  • 06 September 2014 - 19:16

    Brigitte Bosdijk:

    Hoi!
    Wat een belevenissen allemaal. Gaaf hoor.
    Geniet ervan en succes volgende week met je stage!
    Groetjes Brigitte xx

  • 08 September 2014 - 12:58

    Anna:

    Wauwie han,
    Het is echt zo leuk om te lezen.
    Ik wil zeker in de wachtrij om je foto's te bekijken, het klinkt allemaal echt zo mooi en gaaf.
    Heel veel succes bij je stage en hopelijk kunnen we snel weer meegenieten met je avonturen.
    Liefs,
    Anna

  • 08 September 2014 - 21:31

    Jaap:

    Hey Hannah,
    Wat een gave verhalen en wat een avontuur maken jullie mee zeg.
    Echt super leuk om te lezen.
    Geniet er van!
    Jaap

  • 08 September 2014 - 21:31

    Yolanda:

    Ha Hannah,
    Wat een indrukwekkend verhaal. Spannend, leuk, boeiend. Wat hebben jullie al veel meegemaakt. Lijkt me niet altijd even makkelijk, fijn dat julliie met z'n drieën zijn.
    Ben nieuwsgierig naar je volgende avonturen. Veel succes, Rob en Yolanda

  • 14 September 2014 - 18:36

    Karin:

    Geweldig, een zebra voor je tent, kom daar eens om in Zeeland :)
    Prachtig verhaal weer Hannah!

  • 17 September 2014 - 13:29

    Marije:

    Lieve Hannah, bedankt voor dit bijzondere reisverslag zodat wij ook kunnen proeven ad afrikaanse cultuur. Waarom denk je dat de grieken niet ad europese norm kunnen voldoen?? ha, ha...Veel plezier nog tijdens je stage, zag al een hartverwarmende foto van jou met kersverse baby via de whapp voorbij komen. Ik verheug me op nog meer afrikaanse nieuwtjes...Groetjes uit Tinte, Marije.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hannah

Ervaringen van 3 maanden stage lopen in Kenia

Actief sinds 17 Juni 2014
Verslag gelezen: 379
Totaal aantal bezoekers 6040

Voorgaande reizen:

17 Juni 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: